Według Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków ogromna większość chorych na cukrzycę stosujących insulinę wielokrotnie używa tej samej igły. Powodem jest brak refundacji.
W sondażu przeprowadzonym w 2019 r. na zlecenie Towarzystwa 66 proc. ankietowanych przyznało, że wielokrotnie używa tej samej igły ze względów finansowych, ponieważ nie stać ich na zakup.
W ubiegłym tygodniu prezes Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków Anna Śliwińska, wyraziła nadzieję, że to może się zmienić, ponieważ jeden z producentów igieł do wstrzykiwaczy insulin złożył wniosek o refundację.
Ministerstwo Zdrowia tego jednak nie potwierdza. Rzecznik prasowy resortu Wojciech Andrusiewicz poinformował PAP, że aktualnie w MZ nie toczą się postępowania refundacyjne dla wniosków o objęcie refundacją igieł oraz igieł do wstrzykiwaczy. – Nie są również planowane zmiany w wykazach w zakresie wyrobów medycznych – dodał.
PSD zwraca uwagę, że Polska jest jednym z nielicznych już krajów w Europie, oprócz na przykład Bułgarii i Rumunii, w których igły do wstrzykiwaczy nie są refundowane. Tymczasem kilkukrotne użycie tej samej igły zwiększa ryzyko powikłań insulinoterapii. Chodzi głównie o tzw. lipohipertrofię, czyli przerost tkanki tłuszczowej w miejscu wkłucia, która z kolei może prowadzić do obniżenia skuteczności przyjmowanego leczenia, epizodów niewyjaśnionej hipoglikemii oraz wahań poziomu cukru we krwi.
Towarzystwo powołuje się na raport firmy HTA Consulting, w którym wyliczono, że każdorazowa zmiana igły może zmniejszyć występowanie powikłań skórnych o 18 proc. i bólu podczas iniekcji o 79 proc. Z kolei ryzyko lipohipertrofii zmniejsza się o 26 proc., a epizodów niewyjaśnionej hipoglikemii – o 42 proc., co pomaga choremu utrzymać właściwy poziom glikemii.
Źródło:rynekzdrowia.pl
